May mga bagay na panahon lang ang makakapag-turo sa’yo. Madalas, nalalaman mo lang kung gaano mo siya kamahal, pag wala na siya sa’yo.

When you lose that person, you lose a part of yourself too. Umaasa ka na lang sa paglipas ng panahon, maibabalik mo kung anong nawala sa’yo.

Kung hindi na maibabalik ang dati, babaguhin na lang ng panahon ang lahat ng bagay. Pero bakit parang hindi binabago ng panahon ang puso mo?

Bakit kahit alam mong tapos na ang lahat, pilit mong binabalikan yung simula? Lagi mong tinatanong, paano kaya kung mas minahal mo siya?

Paano kaya kung hndi mo na lang siya minahal? Paano kaya kung hindi na lang kayo nagkakilala? Para mabura na lang siya sa alaala mo?